Biografia Alexandra „Lee” McQueena, jednego z największych guru świata mody przełomu XX i XXI w. McQueen słynął z kreacji kontrowersyjnych i mrocznych. Zamiłowanie do ciemnej strony ludzkiej natury, czasami wręcz makabry, nie opuszczało projektanta nigdy i znajdywało odzwierciedlenie w kolekcjach. Lee pochodził z robotniczej rodziny, był najmłodszym z sześciorga rodzeństwa. Pasję do rysowania a potem szycia strojów zdradzał od dzieciństwa. Dzięki talentowi, wyobraźni i pracy niepozorny młody chłopak (miał nadwagę, chodził w workowatych dżinsach i luźnych koszulach) wspiął się na szczyt biznesu modowego. Brytyjskim Projektantem Roku został 4 razy – w latach 1996, 1997, 2011 i 2003. Wymyślił m.in. spodnie biodrówki a także np. buty „pancerniki” rozsławione przez Lady Gagę w clipie do „Bad Romance”. Zapewniał, że ze swej homoseksualnej orientacji zdał sobie sprawę w wielu 6 lat, a może i wcześniej: Zasadniczo wypadłem mamie z brzucha wprost na Paradę Równości – żartował. Przed rodziną wyoutował się, gdy miał 18 lat, przed światem, w prasowym wywiadzie, gdy miał lat 25. Miał niepohamowany apetyt i temperament seksualny. O swych „podbojach” lubił ze szczegółami opowiadać i kolegom, i z koleżankom, w tym najbliższej – Isabelli Blow, dziennikarce. Andrew Wilson wylicza siedmiu stałych partnerów McQueena. Praktycznie każdy z tych związków był pełen pasji, miał dramatyczny przebieg i burzliwe zakończenie. Lee pracował w morderczym tempie, kochał zapalczywie i brał mnóstwo narkotyków. Kroplą, która przelała czarę goryczy, była śmierć ukochanej mamy. Popełnił samobójstwo 11 lutego 2010 r., na dzień przed jej pogrzebem. Miał 40 lat. Książka Wilsona jest imponującą kroniką życia projektanta, choć trochę brakuje głębszej refleksji nad psychiką bohatera, który przez 40 lat życia „nazbierał” doświadczeń za co najmniej kilka osób. (Piotr Klimek)
Tekst z nr 65 / 1-2 2017.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
