Claude Francis, Fernande Gontier „Colette. Biografia”

Wyd. W.A.B.

 

 

Właściwie trudno o intymną biografię kogoś, kto odkrywał za życia tak wiele, przełamywał tabu, ostrzem języka ciął jak szpadą, deptał i tworzył własną legendę wciąż z tą samą żarliwością. Colette – symbol wyzwolenia kobiet I poł. XX w., francuska pisarka, skandalistka, współtwórczyni nowej moralności, aktorka, tancerka i… mim! Jedna z najbarwniejszych postaci belle epoque. Znała „wszystkich” (Gide, Proust…), ale jeszcze wyraźniej trzeba przyznać, że wszyscy znali ją.

Autorkom tej drobiazgowej (możemy się dowiedzieć, jaki kolor miały lamówki munduru dziadka Colette!) biografii udało się dotrzeć do informacji, których Colette może nie ukrywała, ale jednak o nich nie mówiła (by wspomnieć choćby o kile, którą zaraził ją mąż). Dowiadujemy się o jej (licznych) romansach hetero- i homoseksualnych (którym żywo kibicowała matka), jej skandalicznym, na poły kazirodczym związku z pasierbem, bezwzględności (np. bezpardonowe rozstanie z wielką miłością – markizą de Morny), kulisach powstania sławnego cyklu powieści o Klaudynie, wreszcie o rewizji – poprzez literaturę i życie osobiste/publiczne – wartości małżeństwa czy rodziny w ogóle.

W Polsce przez lata postać Colette była raczej ignorowana, dopiero niedawno ukazała się seria o Klaudynie, a także autobiograficzny esej „Czyste, nieczyste”, gdzie autorka snuje rozważania m.in. o pożądaniu i homoseksualności. Teraz otrzymujemy biografię – lektura obowiązkowa. (BR)

 

Tekst z nr 51/9-10 2014.

Digitalizacja archiwum Replikidzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.