Praca zbiorowa „Gender – przewodnik Krytyki Politycznej”

Wyd. Krytyka Polityczna 2014

 

 

„Słowem roku 2013 w Polsce zostało wybrane gender” – czytamy we wstępie Sławomira Sierakowskiego otwierającym najnowszy przewodnik Krytyki Politycznej. Jeszcze rok temu mało kto spodziewałby się, że termin funkcjonujący w obiegu akademickim awansuje do rangi słownego straszaka polityków i samozwańczych demagogów medialnych (niekoniecznie świeckiej proweniencji). Ale i mało kto spośród ludzi dobrej woli życzyłby sobie takiego „awansu”, który jest przecież raczej wulgaryzacją pojęcia naukowego świadczącą w najlepszym wypadku o ignorancji. Niejako w odpowiedzi na niesłychany medialny sztorm wokół wyklętego słowa na „G”, środowisko Krytyki Politycznej przedstawia sążnisty przewodnik. Jako remedium na sensacyjny i tendencyjny ton medialnego dyskursu o płci kulturowej, proponuje m.in. rzeczowe, popularnonaukowe pióro Karoliny Krasuskiej (tłumaczki „Uwikłanych w płeć” Judith Butler), historiograficzną kompetencję Agnieszki Mrozik czy literaturoznawczą pasję Kazimiery Szczuki. Jest też osobny blok tekstów odnoszących się do polskiej „wojny” z gender. Nie brakuje autorów i autorek związanych bezpośrednio z Krytyką Polityczną (jak zwykle przewrotna i zadziorna Kinga Dunin, dociekliwa Kaja Malanowska czy Jaś Kapela w roli autora oraz rozmówcy), mamy też dobitny przedruk z „Codziennika Feministycznego”. Szczególną zaletą imponującego przewodnika jest podział na tematyczne sekcje a dodatkową atrakcją – rozdział, w którym znane osoby publiczne opowiadają o swojej „przygodzie z genderem”. (Przemysław Górecki)

 

Tekst z nr 50/7-8 2014.

Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.