Universitas, 2013
Kiedy w 1964 r. Sontag opublikowała „Notatki o kampie”, cały kamp wydał się opisany, zdefiniowany, raz na zawsze „chwycony” i ten stan rzeczy utrzymał się w naukowym dyskursie wcale nie krótko. Potem jednak powstało całkiem sporo polemik, sformułowano wobec sontagowego tekstu-pretekstu kilka ostrych zarzutów. Bodaj najważniejszy dotyczy „nielojalności” Sontag wobec kultury queer i „oddania” przez nią kampu mainstreamowi. Na konferencjach organizowanych wokół tematu sporo się o tym mówiło, ale w „ogólnym” obiegu wciąż brakowało podstawowych tekstów, które na Zachodzie zbudowały tło całej dyskusji. „Kamp. Antologia przekładów” pod red. Przemysława Czaplińskiego i Anny Mizerki wreszcie nam je daje. Andrew Ross, Moe Meyer, Esther Newton, Pamela Robertson to tylko kilka nazwisk wypełniających ten opasły tom.
Czy kamp nadal jest, czy możemy ogłosić jego śmierć? Jeżeli wciąż jest, to czym na pewno nie jest? Albo być nie powinien? Do kogo należy, a kto go przejmuje, wykorzystuje i czy to jest OK? Jest wysoki czy niski? Ma potencjał krytyczny czy tylko afirmatywny? Jak kampowanie ma się do kapitalizmu i w ogóle do logiki zysku? Chodzi tu o zysk społeczny, czy jeno frywolność for fun? Jak wiele może bezwstydna ironia? Czy to apolityczne eksperymentowanie, czy właśnie ostro polityczne „zarządzanie piętnem”? Lekka parodia tego, co jest, czy może raczej radykalna „parodia bez oryginału”? Jak cała sprawa wygląda na gruncie polskim? Czy dostęp do kampu mają tylko geje, czy także kobiety? Tylko Madonna, czy też androgyniczne lesbijki? A (nie) androgyniczne (nie)lesbijki? I jak to wszystko ma się do Judith Butler? (MKo)
Tekst z nr 46/11-12 2013.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
