Gustav Perle mieszka w szwajcarskiej miejscowości Matzlingen ze zgorzkniałą matką, która nie potrafi go kochać. Jego dzieciństwo upływa w biedzie, samotności, odrzuceniu. Chłopiec funkcjonuje niejako w cieniu bohaterskiego ojca, zmarłego w niejasnych okolicznościach podczas wojny. Matka wymaga od Gustava nieokazywania uczuć. W przedszkolu poznaje Antona, małego, wrażliwego, utalentowanego pianistę, który emocji nie kryje. Między chłopcami rodzi się przyjaźń, która przetrwa dekady. Gustav dzięki Antonowi poznaje zupełnie inną rzeczywistość, staje się szczęśliwy, obdarza przyjaciela miłością. Mija kilka lat. Podczas wspólnych wakacji między bohaterami dochodzi do pocałunku. To najpiękniejsza chwila w życiu Gustava. A jednak jest on pełen zahamowań – przez kolejne lata nie potrafi wyznać Antonowi siły swego uczucia. Co się stanie, gdy Anton, skuszony możliwością zrobienia „spóźnionej” pianistycznej kariery, wyjedzie z Matzlingen? Czy Gustav odważy się opuścić swój bezpieczny, hermetyczny świat i zawalczyć o miłość? „Sonata Gustava” to ciekawa powieść psychologiczna o toksycznych więziach, niespełnieniu i rozpaczliwej tęsknocie. Rose Tremain tworzy przekonujący portret człowieka nieszczęśliwego, wycofanego, pełnego lęków i traum związanych z niewypowiedzianym homoseksualnym pożądaniem. To smutna powieść, ale też dająca nadzieję. (Michał Paweł Urbaniak)
Tekst z nr 67 / 5-6 2017.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
