W tej niewielkiej objętościowo powieści Ryszard Marek Groński zmierzył się z tematem, który nie pasuje do wyobrażenia o II wojnie światowej: poprzez perypetie trojga bohaterów stara się opowiedzieć o życiu teatralnym Warszawy w czasie okupacji, w tym przedstawieniach organizowanych w getcie. Wiodącą postacią jest reżyser Wadim, homoseksualista szukający sposobu na przetrwanie w wojennym obłędzie. W jednym z najbliższych numerów „Repliki” ukaże się rozmowa z autorem książki, który opowie, co zainspirowało go do jej napisania i kto był pierwowzorem głównych bohaterów. (Krzysztof Tomasik)
Tekst z nr 65 / 1-2 2017.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
