Mikey Walsh „Cygański chłopiec”

Wydawnictwo Naukowe PWN

 

 

Opowieść oparta na faktach. Lata 80-te XX wieku. Urodzony w cygańskiej rodzinie Mikey śpiewa z matką i siostrą piosenki Barbry Streisand i Michaela Jacksona, może w nieskończoność oglądać Czarnoksiężnika z krainy Oz. Zdaje sobie jednak sprawę, że niebawem rozpocznie morderczy trening, przygotowujący go do kontynuacji rodzinnej tradycji – zostania cygańskim mistrzem walki na pięści. Gdy jego ojciec przekonuje się, że delikatny Mikey nie kwapi się do walki, życie chłopca staje się koszmarem. Od tego czasu jest przez ojca codziennie bity, poniżany, zmuszany do walczenia z własną siostrą (która na dodatek wygrywa) i do pracy ponad siły. Pozbawiony innych wzorców, Mikey daremnie próbuje walczyć o miejsce w cygańskiej społeczności. W wieku dwunastu lat wie już, że jest gejem. Obawiając się homofobicznych szykan, zaczyna snuć plan opuszczenia społeczności. Nie przypuszcza nawet, jak ciężko będzie wyjść z cygańskiego świata…

Tyle fabuły. Z pozoru sztampowa historia o patologicznym dzieciństwie przyciąga barwnym opisem życia Cyganów we wszystkich jego przejawach, od zamiłowania do kampowego luksusu poprzez niechęć do obcych, aż po wszechobecny kult macho. Zadziwiać może nostalgiczna tęsknota za cygańską społecznością, jawnie kontrastująca z mrocznymi wspomnieniami autora, który publikuje pod pseudonimem, by uniknąć zemsty za zmazę na rodzinnym honorze.

Lektura wciąga, spędzicie nad nią długi jesienny wieczór, a może i pół nocy. (MKi)

 

Tekst z nr 34/11-12 2011.

Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.