Reż. Maja Kleczewska. Wyst. K. Adamczyk, J. Świeżewski, D. Kwiatkowski, P. Stramowski, M. Robaszkiewicz, M. Jarmicki, A. Bożek, D. Mrowiec-Matuszak, M. Witkowska, M. Surówka, M. Żemła, E. Kos, A. Pyć. Koprodukcja Teatru Powszechnego w Warszawie i Teatru Polskiego w Bydgoszczy. Premiera: 4.09.2021
Podstawę spektaklu stanowi scenariusz Ingmara Bergmana pod tym samym tytułem zekranizowany w 1976 r. z Liv Ullmann w roli głównej. Dodano do niego fragmenty innych dzieł reżysera oraz ramę autotematyczną, w której widzimy samego Bergmana (Julian Świeżewski) kręcącego film. To opowieść o załamaniu Karin (Karolina Adamczyk), lekarki mającej poukładane życie, która pod wpływem wydarzeń musi skonfrontować się z traumatycznymi przeżyciami z przeszłości. Przedstawienie zbiera świetne recenzje. Wrażenie robi przede wszystkim wielka kreacja Adamczyk, która jest w stanie bez histerii i fałszywych tonów oddać narastający kryzys bohaterki. Znakomita realizacja i aktorstwo w jakimś sensie przykrywają jednak to, co u Bergmana jest anachroniczne, np. pokazywanie pożądania homoerotycznego jako tajemniczego, zakazanego ekscesu. W taki właśnie sposób funkcjonują liczni homoseksualni bohaterowie drugiego i trzeciego planu. Tu homoseksualizm to czyny, a nie część tożsamości, dlatego gdy enigmatyczny przystojniak Tomas (Piotr Stramowski) wyznaje w końcu, że był w pięcioletnim związku z mężczyzną (bardzo dobry Damian Kwiatkowski kreujący kilka ról), nic z tego nie wynika, bohaterka wciąż chce z nim uciec na Jamajkę. Do tego dochodzi ageizm. Dojrzała kobieta, która chce się podobać i ma potrzeby seksualne, jest przedstawiona jako żałosna i śmieszna. Musi kupować partnera i godzić się na jego warunki, czyli romanse z mężczyznami (diwowski epizod wspaniałej Małgorzaty Witkowskiej).
Spektakl jest za długi – trwa 3 godziny bez przerwy. Trudno przez ten czas utrzymać uwagę i skupienie. Kleczewskiej prawie się udaje; polega dopiero przy próbie wzięcia w nawias całego przedstawienia (pozbawiony siły monolog Aleksandry Bożek), kiedy kieruje bergmanowską kamerę na publiczność. (Krzysztof Tomasik)
Tekst z nr 94/11-12 2021.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
