16 stycznia nadeszła smutna wiadomość o śmierci Tadeusza Olszewskiego (1941-2020). Olszewski był poetą, prozaikiem, działaczem LGBT. Jego „Zatoka ostów”, napisana w połowie lat 80., a wydana dopiero w 2008 r., to jedna z pierwszych polskich powieści gejowskich, rozgrywająca się na greckiej wyspie historia miłości Polaka do Anglika. Chodziło mi o przełamanie tabu i powiedzenie, że geje potrafi ą kochać, że istnieje coś takiego jak miłość homoseksualna, która się niczym jakościowo nie różni od miłości heteroseksualnej, jest tyle samo warta, głęboko przeżywana, tak samo niezbędna. Dziś wydaje się to oczywistością, ale dwadzieścia lat temu to była teza bardzo dyskusyjna – mówił Olszewski w wywiadzie Krzysztofa Tomasika na łamach „Repliki” (nr 13, maj/czerwiec 2008), dodając jednocześnie, że fabuła „Zatoki…” ma autobiograficzne korzenie: Wielu gejów też żyło wówczas w przekonaniu, że homoseksualizm to jest tylko seks, tylko sprawy łóżkowe (…) Ja sam też dopiero musiałem się zakochać w chłopaku, żeby sobie uświadomić, że jest inaczej. (red.)
Tekst z nr 83 / 1-2 2020.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
