Marta Konarzewska, Piotr Pacewicz „Zakazane miłości”

Krytyka Polityczna Warszawa 2010

 

 

Dozgonnie wierny monogamiczny gej i taki, który oddaje się setkom partnerów, dziewczyna zaangażowana w relacje BDSM i lesbijka zmieniająca co noc partnerki, fantazyjnie ubrany trans, Jej Perfekcyjność, która wybrała życie w celibacie, osoby hetero w domach poligamicznych, biseksualistka, która kocha raz dziewczynę, raz chłopca – to wszystko obywatele tego świata i tego kraju. Obywatele, którym odmawia się równych praw. Są bohaterami „Zakazanych miłości”, książki, o której Magdalena Środa powiedziała, że odkrywa inne przestrzenie tożsamości, języka, kultury, zabawy, stylu. Dobrze się to czyta i dobrze o tym czytać. Odmienne zwyczaje, style życia i miłosne wzorce spychane są do podziemia – albo do getta „prywatności”. „Leczyć ich” – mówią ekstremiści. „Rob to w domu, po kryjomu” – mówią konserwatyści mieniący się liberałami. Marcie Konarzewskiej i Piotrowi Pacewiczowi opowiadają, jak tęsknią, cierpią, pragną i nienawidzą. Co daje rozkosz, a co boli. Każda z rozmów opowiada inną prawdę o miłości.

 

Tekst z nr 38/7-8 2012.

Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.