Sowello, Rzeszów 2014
Książkę „Zabić geja” z 2012 r. (recenzja: patrz „Replika” nr 39) napisał pod pseudonimem Martin Coars. Teraz, już pod własnym nazwiskiem – Piotr Marcin Kraska, opublikował dwa kolejne tomy, które stanowią swoiste rozszerzenie i pogłębienie tematyki „Zabić geja”. „Rejterada…” składa się z poematu oraz zbioru krótkich utworów poetyckich. To pisany wierszem życiorys autora, który we wstępie pisze: Sam uciekałem wiele razy. Fizycznie i mentalnie. Świadomie i podświadomie. Dzięki temu mogłem odkryć siebie na nowo i zrozumieć, że mam prawo być, kim chcę. Tytułowy poemat to tekst gęsty od metafor, przywołujący na myśl poematy patriotyczne, pełne ognia i patosu. Jest tu i przemoc, i miłość pełna przeszkód, pragnienie, pożądanie, wreszcie spełnienie i, jak sądzę, odnalezienie właściwej drogi. Stale obecny w emocjonalnych wierszach Kraski jest motyw ucieczki, wędrówki, gonitwy. „(…) saniami z królową śniegu odjedziemy alejką w siną dal”, ale także bezpieczeństwo odnajdywane w objęciach kogoś bliskiego, pozbycie się ciężaru, wyswobodzenie (np. „Fuori”).
Z kolei tom „Q. Nie tylko dramaty” zawiera pięć tekstów – prozę poetycką i dramaty (a nawet, jak pisze autor, melodramat). Najbardziej chyba wyraziste i realistyczne są przejmujący, bolesny „lekko, zwiewnie” oraz „wc”. Oto młody gej, który ukrywa swą orientację przed rodzicami; zakochany w nim chłopak; sfrustrowana i zagubiona matka; biseksualny ojciec; a także pewna lesbijka oraz homoseksualny ksiądz uzależniony od pornografii i masturbacji; także transseksualna kobieta… Nad nimi wszystkimi „unosi się” płonąca tęcza. Wyrazista symbolika, nagromadzenie porównań i epitetów, kaskada emocji. (Marcin Dąbrowski)
Tekst z nr 56/7-8 2015.
Digitalizacja archiwum „Repliki” dzięki wsparciu finansowemu Procter & Gamble.
